νηματούχος

-ο, θηλ. και -α

φρ. «νηματούχο μικρόμετρο»

αστρον. παλαιός όρος για τη διόπτρα-ερευνητή που φέρει σταυρόνημα και είναι προσαρμοσμένη στην αστρονομική διόπτρα ή στο τηλεσκόπιο, παράλληλα με τον άξονά τους, και με τη βοήθεια τής οποίας γίνεται η σκόπευση τού αντίστοιχου οργάνου.